Περνά περνά η μέλισσα

Τα παιδιά εκλέγουν δύο αρχηγούς. Αυτοί οι δύο ονομάζονται με κάτι γλυκό ή φρούτο. Τότε στέκονται ο ένας απέναντι στον άλλον και τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν μία ουρά και τα δύο παιδιά χτυπούν τα χέρια τους ψηλά σαν αψίδα να περάσουν οι άλλοι από κάτω τραγουδώντας: «Περνά, περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα». Σταματούν σ' ένα παιδί που περνάει εκείνη τη στιγμή κάτω από την αψίδα και του λένε μυστικά στ' αυτί  αυτό που έχουν βάλει ότι είναι να διαλέξει. Αυτό του το λέει ο ένας συνήθως χωρίς να πει, ποιός είναι τι. Όταν το παιδί ζητήσει "το λεμόνι" (ας πούμε) πηγαίνει πίσω απ' αυτόν που έχει ονομαστεί "λεμόνι" και τον κρατά από τη μέση. Το ίδιο επαναλαμβάνεται για όλα τα παιδιά να διαλέξουν. Έτσι γίνονται δύο αλυσίδες. Πιάνονται οι αρχηγοί από τα χέρια και τραβιούνται από τα πίσω παιδιά. Όποια ομάδα τραβήξει την άλλη κερδίζει.

Passes passes the bee

 The children elect two leaders. These two are named with something sweet or fruit. Then they stand facing each other and the rest of the guys do a tail and two children clap their hands high like an arch so that the others pass underneath singing: "It passes, passes the bee with the bee brood and the paidopoula. They stop to a child that passes at that time under the arch and they tell him secrets in his ear, what they have put to choose it. This is said by someone without saying who is what.For example when the  child asks "lemon" , he goes behind the one  who has been called "lemon" and holds him by the waist. The same is repeated for all children to choose. So two chains become. The leaders hold each others hand and go behind the children. The team which will pull the other team wins.

Κάνε κλικ στην εικόνα - Click to the picture

Τα μήλα

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Μετά κάνουν «πέτρα-ψαλίδι-χαρτί» για να δουν ποια από τις δύο ομάδες θα είναι μέσα. Τα παιδιά που είναι μέσα πρέπει να τρέχουν εδώ κι εκεί για να μην τους ακουμπήσει η μπάλα. Αν καείς βγαίνεις έξω. Ο σκοπός αυτού του παιχνιδιού είναι να πιάσεις όσο περισσότερα μήλα μπορείς, πιάνοντας κάθε φορά τη μπάλα. Με κάθε μήλο έχεις μια ζωή παραπάνω, δηλαδή αν καείς παίζεις δεύτερη φορά, γιατί είχες πιάσει μήλο. Ο τελευταίος που θα μείνει πρέπει να κάνει τα δωδέκατα, δηλαδή για δώδεκα συνεχή χτυπήματα να μην τον κάψουν.

The Apples
The children are divided into two groups. Then they do "rock-scissors-paper" to see which of the two teams will be inside. Children who are inside need to run here and there for not being touched by the ball. If you lose you go out. The purpose of this game is to catch as many apples as you can, catching the ball every time. With every apple you have one more life , so that if you lose,  you play for  a second time, because you  had caught an apple. The last one who will be left must do the twelve, which means that for twelve hits he must not to be burnt.

Μαντιλάκι

Τα παιδάκια σχηματίζουν κύκλο και κάθονται στα γόνατα με το πρόσωπο γυρισμένο προς το εσωτερικό του κύκλου. Ένα παιδί, που βγαίνει με λάχνισμα, κρατάει ένα μαντιλάκι στο χέρι του και κάνει απ’ έξω το γύρο του κύκλου, τραγουδώντας:

Το μαντιλάκι έχασα κι η κόρη το γυρεύει

που ν’ το που ν’ το , αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό,

έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω.

Καθώς κάνει το γύρο, τραγουδώντας, ρίχνει το μαντιλάκι πίσω από ένα παιδί. Μόλις πάψει το τραγούδι, τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να γυρίσουν πίσω και να δουν, σε ποιο έχει ρίξει το μαντίλι. Εκείνο που το βλέπει ριγμένο πίσω απ’ την πλάτη του, πρέπει αμέσως να σηκωθεί και να κυνηγήσει εκείνη που του το ‘ριξε, ενώ αυτή τρέχει να πιάσει τη θέση του. Αν το πετύχει, τότε τα φυλάει η δεύτερη.

Cloth

The children form a circle and sit on knees with the face turned towards the inside of the circle. A child who comes out with lachnisma, holds a small piece of cloth in his hand and makes the outside round of the circle, singing:
The cloth is lost and the daughter seeks for it
where is it 'where is it' thick salt, fine salt,
I lost my mother and I'm going to find her.

As the child goes around the circle singing , he throws the piece of cloth behind another child.

When he stops singing, children have the right to turn back and see, to whom he has thrown the cloth. The child who sees it thrown behind his back, he should get up immediately and chase the one who has thrown it, while the other child runs to catch his position. If he succeeds , then  the second one will take his place.

Κεραμίδι

Το  παιχνίδι  αυτό  παίζεται  από  δύο  παιδιά. Χαράζουν  ένα  παραλληλόγραμμο  ως  ένα βήμα  πλατύ  και  δύο  με  τρία  βήματα  μακρύ  και  ύστερα  χαράζουν  μία  γραμμή  στη μέση,  κατά  μήκος,  και  τρεις  γραμμές  κατά  πλάτος,  έτσι  ώστε  να  χωριστεί  σε  οκτώ τετράγωνα.  Ύστερα  λαχνίζουν  ποιος  θ'  αρχίσει,  φτύνοντας  το  κεραμίδι  που  θα χρησιμοποιήσουν  στο  παιχνίδι  τους  και  πετάγοντάς το  ψηλά.  Θα  παίξει  πρώτος εκείνος  που  θα  πέσει  προς  τα  επάνω  το  μέρος  που  διάλεξε:  «βρόχα  ή  ξέρα».

Ο πρώτος  πετάει  το  κεραμίδι  στο  πρώτο  τετράγωνο,  μπαίνει  μέσα  στο  τετράγωνο πηδώντας στο ένα πόδι και πάντοτε πηδώντας με το ένα πόδι σπρώχνει το κεραμίδι στο  επόμενο  τετράγωνο  και  με  τον  τρόπο  αυτό,  κάνει  τον  γύρο  και  από  τα  οκτώ τετράγωνα και κατόπιν κατά τον ίδιο τρόπο γυρίζει πίσω. Αν περάσει την πέτρα απ'  όλα τα τετράγωνα και την βγάλει κανονικά, τότε έχει κάνει μία «ψείρα». Αν, είτε το κεραμίδι  του  σταθεί  επάνω  στη  διαχωριστική  γραμμή  ή  βγει  από  τα  πλάγια  ή  αν  ο ίδιος  πατήσει  με  τα  δύο  πόδια,  τότε  βγαίνει  και  θα  αρχίσει  να  πηδάει  ο  άλλος.
Κερδίζει όποιος έχει τις περισσότερες «ψείρες». Κάθε τετράγωνο που θα πηδήσουν είναι πιο μακρύ από τα προηγούμενα και πρέπει να   καταφέρουν   να   σπρώξουν   το   κεραμίδι   στο   άλλο   τετράγωνο   με   ένα   μόνο κλώτσημα.

Κουτσό

Το κουτσό παίζεται από 2 ή περισσότερα παιδιά ή από 2 ομάδες παιδιών, όταν τα παιδιά είναι από 4 και πάνω. Κάθε παιδί διαλέγει την πέτρα του, που πρέπει να είναι πλακέ και ελαφριά. Χαράζουν στο χώμα ή ζωγραφίζουν στο πεζοδρόμιο ή στην αυλή με κιμωλία το σχήμα του κουτσού και αριθμούν τα τετράγωνα. 

 Η επάνω διάμετρος πρέπει να έχει τόσο πλάτος, ώστε να μπορεί να σταθεί ένα παιδί με τεντωμένα τα δυο του πόδια, δηλ. περίπου 80 πόντους. Ανάλογα πρέπει να είναι τα υπόλοιπα τετράγωνα. Ορίζουν ένα σημάδι και κάθε παιδί ρίχνει την πέτρα του στο σημάδι. Όποιου η πέτρα πάει μακρύτερα, εκείνο θα παίξει πρώτο. Ύστερα αρχίζει το παιχνίδι κι όποιο παιδί παίξει πρώτο, πετάει την πέτρα του στο πρώτο τετράγωνο, από μια απόσταση ως 3 βήματα περίπου. Αν τυχόν η πέτρα πέσει είτε έξω από το τετράγωνο είτε πάνω στη γραμμή, τότε το παιδί χάνει τη σειρά του και πρέπει να περιμένει να παίξουν όλοι οι άλλοι για να ξαναρίξει. Αν πέσει μέσα στο τετράγωνο, τότε πηδάει κι αυτό μέσα, πατώντας μόνο στο δεξί πόδι και μ' αυτό σπρώχνει την πέτρα στο επόμενο τετράγωνο. Όταν φτάσει στο τρίτο, τότε κάνει το λεγόμενο γεφυράκι, δηλ. σπρώχνει την πέτρα πάνω στη γραμμή, που είναι ανάμεσα στα 2 τετράγωνα του (4) και πατάει με τα 2 πόδια. Κατόπιν στηρίζεται πάλι στο δεξί πόδι και σπρώχνει την πέτρα στο πέμπτο τετράγωνο κι από κει στο κεντρικό τετράγωνο του (6), οπότε κάνει πάλι το γεφυράκι, έχοντας την πέτρα στο μεσιανό τετράγωνο και πατώντας με τα 2 πόδια του στα δυο ακριανά. Αμέσως μετά κάνει μεταβολή πηδώντας και τότε έχει το δικαίωμα είτε να κάνει πάλι το γεφυράκι και να σπρώξει την πέτρα με το κουτσό στο πέμπτο τετράγωνο είτε να σκύψει και να την πιάσει με το χέρι και να την πετάξει στο πέμπτο τετράγωνο. Συνεχίζει ύστερα το κουτσό και γυρίζει πίσω βγάζοντας την πέτρα έξω. Έρχεται κατόπιν η σειρά από τα άλλα παιδιά να κάνουν τον πρώτο γύρο. Ο δεύτερος γύρος λέγεται Τουβλάκι, γιατί όλη η διαδρομή γίνεται τοποθετώντας ένα σπασμένο τουβλάκι στη ράχη του ποδιού και πηδώντας ελαφρά από ένα τετράγωνο στο άλλο, έτσι ώστε να μην πέσει το τουβλάκι κάτω. Ο τρίτος γύρος λέγεται Πλάτη. Σ' αυτόν ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα του επάνω στην πλάτη του και πηδάει από το ένα τετράγωνο στο άλλο κουτσός πάντα και σκύβοντας για να μην πέσει η πέτρα του χάμω. Ο τέταρτος γύρος είναι το Χεράκι. Σ' αυτόν η πέτρα τοποθετείται πάνω στη ράχη του αριστερού χεριού και ο παίκτης πρέπει να κάνει όλη τη διαδρομή πηδηχτά, προσέχοντας να μην του πέσει η πέτρα. Στην επιστροφή, καθώς θα κάνει τη μεταβολή πηδηχτά στο έκτο τετράγωνο, πετάει και την πέτρα ψηλά, γυρίζοντας το χέρι του και κατά την επιστροφή την κρατάει πια στην τεντωμένη παλάμη του. Ο πέμπτος και τελευταίος γύρος είναι το Τυφλό. Ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα πάνω στο κούτελό του και γέρνει το κεφάλι του κατά πίσω, προσέχοντας να μην πέσει η πέτρα. Έτσι κάνει όλη τη διαδρομή, χωρίς να βλέπει που πατάει και προσέχοντας να μην πατήσει στη γραμμή ή να μη βγει έξω από τα τετράγωνα, αλλιώς καίγεται και ξαναρχίζει. Όταν τα παιδιά παίζουν ομαδικά, νικάει εκείνη η ομάδα που οι παίκτες της έχουν καεί τις λιγότερες φορές.

---

Πεντόβολα

Παίζεται από αγόρια και κορίτσια. Είναι παιχνίδι αρκετά δύσκολο. Χρειάζεται δεξιοτεχνία και γρηγοράδα.Το κάθε παιδί έχει πέντε χαλίκια στρογγυλά και λεία, στο μέγεθος ενός φουντουκιού. Τα δύο παιδιά που θα πάρουν μέρος στο παιχνίδι, κάθονται αντικρυστά και έχουν χάμω, μπροστά τους, τα τέσσερα χαλίκια, ενώ το πέμπτο το κρατάνε στη χούφτα τους. Ο πρώτος παίχτης πετάει ψηλά το χαλίκι που έχει στη χούφτα του και με μια γρήγορη κίνηση, ενώ το χαλίκι του είναι ακόμη στον αέρα, προσπαθει να πάρει από κάτω ένα χαλίκι από τα τέσσερα. Αν προλάβει να το πάρει και να χουφτώσει μαζί και το άλλο που κατεβαίνει από ψηλά, συνεχίζει ώσπου να πάρει ένα - ένα και τα τέσσερα.΄Αν δεν τα καταφέρει αρχίζει ο επόμενος. Κάθε φορά ο παίχτης αφήνει στην άκρη το πεντόβολο που έπιασε, για να πιάσει άλλο.

Το παιδι που κατάφερνε να τα πιάσει ένα - ένα περνάει στη δεύτερη φάση, την πιο δύσκολη. Τα αφήνει όλα και προσπαθεί να τα πιάσει δυο - δυο. Ύστερα τρία με μιας, ύστερα τέσσερα.
Μετά από αυτές τις δοκιμασίες, το παιδί ακουμπάει κάτω το μεγάλο δάκτυλο και το δείκτη του ενός χεριού του, έτσι που να σχηματιζει καμάρα και ξαναπετάει το ένα χαλίκι ψηλά προσπαθόντας να σπρώξει από ένα χαλίκι κάθε φορά μέσα στο φουρνάκι, δηλαδή κάτω από την καμάρα.
Τελευταία, το παιδί που έχει περάσει με επιτυχία όλες τις φάσεις του παιχνιδιού, κάνει το παρακάτω:
Πετάει όλα τα χαλίκια ψηλά (όχι πολύ ψηλά για να μη σκορπίσουν) και προσπαθεί να τα ξαναπιάσει όλα με τα δυο του χέρια, που τα ενώνει με τις παλάμες προς τα κάτω. Οι ράχες των παλαμών, ενωμένες στους δείχτες (με τα μεγάλα δάχτυλα από κάτω) σχηματίζουν ένα είδος σκάφης. Όποιο παιδί μπορέσει να τα πιάσει όλα έτσι είναι ο νικητής.